Hartowanie sadzonek

Aby przygotowane dla Państwa sadzonki zniosły bez szkody dla swojego dalszego rozwoju przeniesienie na stałe miejsce uprawy, muszą zostać przyzwyczajone do takich warunków, w jakich znajdą się po przesadzeniu. To przyzwyczajenie potrzebne jest wówczas, gdy produkowanie rozsady odbywało się w warunkach bardziej sprzyjających niż te, w których ma ona rosnąć po wysadzeniu.

Przyzwyczajanie roślin do zmienionych warunków bytowania, tzw. hartowanie polega na stopniowym poddawaniu roślin działaniu coraz niższych temperatur, silniejszego naświetlania oraz niższej wilgotności gleby i powietrza. Podczas hartowania zachodzą w roślinie różne anatomiczne, morfologiczne i biochemiczne procesy, w wyniku których zwiększa się jej sucha masa (zwłaszcza ilość cukrów prostych), kwasowość soku komórkowego itp.

Hartowana sadzonka musi być przyzwyczajana do bardziej intensywnego światła. Pod szkłem intensywność światła jest znacznie mniejsza (często wynosi 20-60% intensywności światła na polu), natomiast wilgotność powietrza jest tu wyższa. Warunki te sprzyjają wydelikaceniu roślin, np. wytwarzaniu cienkiego nabłonka. Wskutek stopniowego obniżania wilgotności powietrza (przez wietrzenie) i zwiększenia intensywności światła (np. przez zdejmowanie okien w ostatnich dniach hartowania) rośliny stają się odporniejsze. Jest to wynikiem pogrubienia nabłonka, tworzenia tkanek o zwięźlejszej budowie, wytwarzaniu nalotu woskowego, gęstego kutneru włosków itp., co zabezpiecza rośliny przed zbyt intensywnym parowaniem w warunkach polowych.

Stopniowe obniżanie temperatury i zmniejszanie podlewania zwiększa wytrzymałość roślin na niskie temperatury. Rośliny w tych warunkach zmniejszają znacznie tempo wzrostu, gdy tymczasem intensywność asymilacji prawie nie ulega zmianie. Wskutek tego sok komórkowy roślin staje się bardziej stężony, zmniejsza się w komórkach ilość wody, zwiększa się zaś ilość cukrów - zwiększenie zawartości cukrów w komórkach sprawia, że są one wytrzymalsze na niskie temperatury. Zwiększenie zawartości cukrów w roślinach można poznać po pewnych oznakach zewnętrznych, a mianowicie po zmianie zabarwienia liści na kolor fioletowo-czerwony wskutek pojawienia się barwnika antocyjanu, w którego cząsteczce tkwi także cukier. Gdy zwiększa się ilość cukru, barwnik ten występuje intensywniej.

Hartowana rozsada łatwiej przyjmuje się po wysadzeniu w pole i łatwiej regeneruje system korzeniowy, gdyż ma większy zapas nagromadzonych pokarmów, a także mniej skłonna jest do więdnięcia.

#hartowanie #sadzonki #hartowaniesadzonek